ทอ ๑ หมายถึง ก. พุ่งเส้นด้ายหรือเส้นไหมเป็นต้นให้ขัดกับเส้นยืนในเครื่องทอ เช่นทอผ้า ทอไหม ทอกระสอบ ทอเสื่อ.
ก. ฉายแสงอ่อน ๆ ขึ้นมา เช่น ตะวันทอแสง.
ก. ทอผ้าด้วยหูก.
(ถิ่น) ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น วัวควายทอคนตาย.
น. สิ่งสําหรับให้สิ่งอื่นมีนํ้าเป็นต้นผ่านไปได้ มักมีลักษณะกลมรูปคล้ายปล่อง เช่น ท่อนํ้า ท่อลม.
น. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น.
น. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่างที่อยู่ระหว่างกล่องเสียงกับหลอดลม. (อ. trachea; windpipe).
น. ท่อที่ต่อจากห้องเผาไหม้ของเครื่องยนต์ เพื่อระบายแก๊สและช่วยลดเสียงระเบิดที่เกิดจากการเผาไหม้.